Geçen hafta yaşlılarımız ile İstanbul’un tarihini anlatan bir belgesel izlemiştik. Bu hafta ise onlar için daha farklı bir program hazırladık. İlk olarak yaşlılarımız ile birlikte okulumuzun içinde olan Santral Enerji Müzesi’ni gezip daha sonra ise okulumuza da yakın olan Miniatürk’ü gezmeyi planladık. Önceki haftalarda Etiler Emekli Sandığı yetkilileriyle hazırlamış olduğumuz program da 20 kişilik bir grup olarak gideceğimizi kararlaştırdık. Geçen hafta ise belgesili izlerken bu 20 kişilik grubun hemen dolduğunu ve yaşlılarımızın bu geziyi merakla beklediklerini öğrendik. Bu meraklı bekleyiş karşısında onların bu gezi sonrası memnun olarak ayrılmalarını istedik ve bunun için heycanlıydık.
Gezi günü geldiğinde arkadaşlarımızla önceden kararlaştırdığımız gibi okulda buluştuk ve bu gezi için ayarlanmış olan okul servisini bekledik. Yarım saat sonra yetkili servis aracı geldi ve yaşlılarımızı almak üzere yola çıktık. Planladığımız gibi onları saat 13:00 da kapıdan alıcaktık. Kısa süren bir yolculuk sonrası saat 12:45 de ordaydık. Kapı önünde bekliyen misafirlerimiz gezi için sabırsızlıkla yerlerini aldılar. Eksik olan misafirlerimizi de saat 13:00 a kadar bekledik ve onları da alıp okulumuza doğru yola çıktık. Yolculuk sırasında bazı yaşlılarımız geziceğimiz müze hakkında bilgilenmek istedililer ve bildiğimiz kadarıyla bizlerde onlara yardımcı olduk. Okulumuza geldik ve müzeye giriş yaptık girişte okul müzemizi anlatan kataloglardan dağıttık. Müzenin içinde olan eski zamanlardan kalma tarihi makinelerden ve icatlardan misafirlerimiz çok etkilendi. Her bir icatın başında onlarla birlikte hem bilgilendik hemde hepbirlikte eğlendik. Elektirik üreten cihazları gezdikten sonra giriş kısmında ki cihazlar hakkında yaşlılarımıza bilgi verdik. Yaşlılarımız girişteki yağmur sesi adlı düzeneği ve müzik odasınıda çok sevdi. Müzeyi dolaşma esnasında misafirlerimiz biraz yoruldular ve dinlenmek üzere hepbirlikte okulmuzun kantinine gittik. Çimenlerin üzerine maslarımızı ve sandalyelerimizi taşıdık. Bu sırada okuldaki arkadaşlarımız da bizleri yalnız bırakmayarak yaşlılarımızla sohbetlerimize katıldılar yaşlılarımız gençlerle konuşmakla çok mutlu oldular. Yaklaşık yarım saat boyunca oturup sohbet ettik ve dinlendik. Daha sonra Miniatürk’e gitmek üzere okul servisimize doğru yürümeye başladık ve yol boyunca yaşlılarımızdan çok güzel anılar dinledik. Servisimiz bizi okuldan aldı ve Miniatürk’e bıraktı. Yaşlılarımızdan bazıları biraz yorulmuşlardı ve içlerinden ikisi Miniatürk gezimizde yer alamadılar ve kafeteryada oturup bizleri beklediler. İçlerinde daha önceden de gelmiş olanlar vardı ve arkadaşlarına gezi boyunca rehberlik ettiler. Boğaziçi köprüsünden herkes çok etkilendi fakat Çanakkale Zaferi Müzesi en çok etkilendikleri bölümdü. Yaşlılarımızdan çoğu bu müzenin içinde çok duygulandılar. Çanakkale Zaferi Müzesi’ni gezdikten sonra Miniatürk gezimiz bitti ve tekrar dinlenmek üzere yaşlılarımız ile birlikte kafeteryaya gittik ve hepbirlikte oturup hem dinlendik hemde sohbetimize devam ettik. Ufak bir mola sonrası artık gezimiz bitmişti ve misafirlerimizi tekrar Etiler Emkekli Sandığı’na bırakmak üzere servisimize bindik.
Misafirlerimiz genel olarak İstanbul’un ne kadar hızla değiştiğinden bahsettiler. Okulumuzda ki elektirik santralinin müze olduğunu hiçbirisi bilmiyormuş, teknolejinin ve imkanların bu kadar yüksek olması onları çok etkilemişti.
Bu hafta hem misafirlerimiz hemde bizler için gerçekten çok güzel vakit geçirdiğimiz bir gezi olmuştu. Yolculuğumuz bitmişti , yaşlılarımızın üzerinde tatlı bir yorgunluk vardı fakat yüzlerinde ise o yorgunluğu göstermeyecek bir mutluluk vardı. Her biri onlar için hazırladığımız bu gün için teker teker teşekkür ettiler. Sonuç olarak geçirdiğimiz bu güzel gün sonrası onları bu derece mutlu görmek , bizleride bir o kadar mutlu etti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder